"Jeszcze będziemy szczęśliwi" Enrico Galiano
Gioia kocha ciekawe wyrazy, których nie da się dosłownie przetłumaczyć i obsesyjnie je zbiera. Jej życie nie jest szczęśliwe przez rozwiedzionych, uzależnionych od alkoholu rodziców, którzy często wracają do siebie. Dziewczyna nie jest akceptowana w szkole i przezywana jest Smutasem. Sama jednak czuje, że życie, które prowadzi nie jest w rzeczywistości jej prawdziwym życiem. Rozmawia jedynie z nauczycielem filozofii, któremu zwyczajowo zadaje każdego dnia jedno pytanie, a także z babcią, która jednak nie odpowiada na jej pytania, ponieważ leży bez życia w łóżku.Wszystko zmienia się w dniu, gdy poznaje Lo. Szybko się zakochuje i chce z chłopakiem spędzać jak najwięcej czasu, jednak pewnego dnia pn znika bez słowa wyjaśnienia. Gioia zaczyna poszukiwania i w efekcie odkrywa wiele sekretów, w których sama zaczyna się gubić. Czy znajdzie rozwiązanie tajemniczej sytuacji? Czy będzie potrafiła dochować sekretów?
***
„Ona nie nienawidzi ludzi, nienawidzi kłamstwa: zabawne, że ludzie i kłamstwa zazwyczaj są nierozłączni. Nikt tego nie wie, ale to dziewczyna, która zapytana w podstawówce, co chciałaby robić, jak będzie duża, odpowiadała niezmiennie tak samo: <Uszczęśliwiać ludzi>.”
***
Intrygująca książka, która mimo iż napisana dla młodzieży, moim zdaniem świetnie nadaje się dla każdego. Zawiera wiele głębiej ukrytych prawd, które odkrywałam w miarę czytania. Wciąga już od pierwszych stron, a każda kolejna sprawiała, że uzależniałam się od niej coraz bardziej. Musiałam poznać zakończenie tej historii bez względu na wszystko, i muszę przyznać, że byłam niesamowicie zaskoczona tym, jak potoczyły się losy bohaterów. Gioia wywołuje w czytelniku ciepłe uczucia, a zarazem jest nam jej po prostu żal. Dziewczyna, która jest wyobcowana niemal w każdym aspekcie swojego życia, a każda chwila jj życia jej bolesna do czasu, gdy poznaje swoją pierwszą miłość i w końcu czuje się kochana i zauważona, jednak i to szybko mija. Podczas jej poszukiwań kibicowałam każdemu jej ruchowi i rozumiałam głęboką potrzebę odkrycia prawdy, którą odczuwała. Autor w bardzo dokładny sposób przedstawił nam sylwetkę i przemyślenia głównej bohaterki, dzięki czemu łatwiej nam zrozumieć kierujące nią motywy. Dodatkowo lekki styl pisania sprawiał, że książkę czytało się bardzo przyjemnie i szybko bez zbytniego skupiania się na otoczeniu, a przede wszystkim zatracając się w tej historii. Czytając towarzyszyłam Gioi w każdym jej kroku całkowicie odrywając się od własnego codziennego życia. I to jest to, czego zawsze w książkach szukam, a w tej znalazłam bardzo szybko. Oderwanie się od życia codziennego i przeżywanie innego życia razem z bohaterami.
Za możliwość przeczytania dziękuję @CzytamPierwszywww.czytampierwszy.pl
